Een nieuw avontuur begint...

Onze vlucht naar Thailand bestond uit twee delen, met tussenlanding in Mumbai (India). Toen we de eerste vlieger opstapten, leek het al alsof we in India zaten. We waren vrijwel de enige bleekscheten op het toch wel gigantische vliegtuig van Jet Airways. Ieder had een eigen tv-scherm dus je kon naar hartelust films kijken en muziek luisteren. Ook de Bollywoodversies uiteraard. De zeven uur durende vlucht verliep vlekkeloos. We kregen een lunch en een snack en ik had toen al het gevoel een overdosis kip te hebben naar binnen gespeeld. Op de luchthaven van Mumbai merkte je meteen de Oosterse invloeden; tapijten, kunst tegen de muur, beeldjes. Wel mooi. In de transferzone waren wij duidelijk de 'vreemden'. Toch wel raar, zo'n hal vol starende Indiërs, voelden ons niet echt op ons gemak. Alles verliep zeer chaotisch. Onze valiezen werden automatisch overgezet en wij mochten normaal gezien een uur voor het vertrek van de vlucht inchecken. Maar aan diezelfde balie bleef maar Dubai staan. Er werd ook niks afgeroepen of aangepast. Bij een 'last call' wordt dat ook niet door een microfoon afgeroepen maar wandelt er iemand door de transferzone die in gebrekkig Engels wat roept. En ja, het Engels van Indiërs klinkt écht zoals dat van Apu van The Simpsons :). Na enkele keren gevraagd te hebben wanneer onze vlucht vertrok, mochten we ineens ook in de Dubai-rij aanschuiven. Als dat maar goed komt...In India is het op dat moment 4u later dan bij ons, in Thailand komt daar nog eens 2u bij. De tweede vlucht duurde 4 uur en vond ik niet echt geslaagd. Nogal een 'bumpy flight'. Aan onze kant bleef het licht aan dus veel hebben we niet geslapen. Rond half 8 's ochtends (Thaise tijd) kwamen we aan op de luchthaven van Bangkok. Dat we ook onze koffer daar aantroffen, mag een wonder heten. We gingen naar de infobalie om een taxi naar ons hotel te regelen. Dit was toch wel prijzig. Daarom gingen we naar de taxiplaats beneden, trokken een nummertje en kregen een taxi toegewezen. Ze hebben tegen ons gezegd dat we erop moeten letten een taxi te kiezen met meter, maar deze chauffeur stelde een totaalprijs voor van 500 baht, meer dan de helft goedkoper dan aan de infobalie. Omrekenen in euro is delen door 40 dus voor 12,5 euro hebben we een uur naar het hotel gereden. Ook daar zitten ze zoals de Britten aan de andere kant van het stuur. Het verkeer is heel chaotisch en er lijken weinig regels te zijn. Taxi's, tuktuks, busjes, ze steken elkaar in alle richtingen voorbij. Ook veel getunede bakskes met (ook vooraan) geblindeerde ruiten. Ook heel vaak vereringselementen rond Buddha en grote afbeeldingen van hun geliefde koning Bhumibol naast de kant van de weg (ik zie naast onze autostrades niet meteen een poster hangen van Filip en Matilde!). En de stroomkabels hangen in chaotische hoopjes bijeen, sommigen liggen half op kraampjes van winkels. Shocking :) In Thailand is het niet de bedoeling om fooien te geven, maar we hebben de chauffeur toch iets extra gegeven. We waren blij dat we meteen op onze hotelkamer mochten, het was 10u 's ochtends maar we waren stikkapot dus we hebben nog tot 16u geslapen. Daarna wilden we iets gaan eten. We hadden van Hanne het adres doorgekregen van restaurant Madrid van haar nonkel en zijn Thaise vriendin. In het hotel hadden we een kaartje gekregen van de skytrain, een heel handig en veel gebruikt vervoersmiddel. Het was al avond maar dat maakte de grootstad des te levendiger. Overal staan er kraampjes. Eetkraampjes maar ook straten vol marktkraampjes waar ze vanalles verkopen, van souvenirs en namaaktassen tot viagrapillen en dildo's. Ook heel veel reclameborden en verlichting. Het lijkt soms wel een combinatie van Vegas en sloppenwijken. Het heeft wat geduurd eer we het restaurant vonden, en helaas waren de nonkel van Hanne en zijn vriendin er toen niet, maar we hebben wel lekker gegeten. Op weg naar het hotel stond ik bij een kraampje portefeuilles te kijken, toen plots iemand naast mij gilde en haar hand voor haar mond hield. Ik voelde op dat moment iets aan mijn been en dacht dat er iets op de grond was gevallen. De vrouw van de kraam zei geruststellend tegen mij 'it was just a mouse'. Euh, say what? We waren vrij snel weg, zoals je had kunnen denken :) Terug naar bed, al hebben we niet echt goed geslapen. De jetlag is aanwezig!